عنوان:قرآن و گذر از نظم خطی: يک بررسی زبان‌شناختی (عامر قيطوری)

چكيده

عالمان غربی معمولاً ترتيب غير خطي آيات را نشاني ازعدم انسجام و گسستگی متن قرآن دانسته‌اند؛ با اين‌حال، به‌نظر مي‌رسد طرح پرسش ِ انسجام و ديگر مفاهيم مرتبط با آن همواره يكي از ويژگيهاي مهم متن قرآني، يعني«غير خطي بودن» را از نظر پنهان ‌داشته است. نگارنده بر اين اعتقاد است كه براي آشكار ساختن اين ويژگي، آيات بايد در رابطه با خداوندي در نظر آورده شوند كه خود را در زبان همچون گوينده‌اي كه كلامش آغاز و پاياني دارد، آشكار نمي‌سازد. خالق چون بشر سخن نمي‌گويد. قرآن در اين مطالعه به منزلة متني غير خطي و بي‌زمان در نظر گرفته مي‌شود كه ماهيت الهي خود را از طريق در هم شكستن مداوم بافت زماني ـ مكاني و گذر از زبانِ خطي آشكار مي‌سازد.