چكيده
ترجمه با دو پيام « معادل » در دو « رمز» متفاوت سرو كار دارد . وقتي پيامي از «صورت» اصلي به « صورت » ديگري منتقل ميشود، اگر كار ترجمه درست باشدكمترين تفاوت مسلّم بين پيام موجود در «صورت» متن اصلي و پيام عرضه شده در «صورت» متن ترجمه، همان «تغيير صورت» يا «تغيير شكل » پيام است. بنابراين، هر ترجمهاي در صورتي كه درست و دقيق باشد ميتواند فقط «معادلي» براي اصل باشد و نه « مساوي» با آن، زيرا در دو «طرز بيان» يا دو «رمز» متفاوت، هرگز نميتوان دو پيام كاملاً برابر يا «مساوي» را عرضه كرد. مقالة حاضر، تلاشي است در جهت تبيين ممكن بودن تعادل و ناممكن بودن برابري كامل با اصل در ترجمه.