چكيده
مقالةحاضرحاصل انجام تحقيق در حوزة زبانشناسي حقوقي است. نگارندگان پساز معرفي اين حوزه و شاخههاي مختلف آن سعي کردهاند تا با روش تحلیل محتوا و به شیوة انتخاب تصادفی کتب حقوقی در سه بعد علمی، درسی و مادة قانونی، به بررسی برخی از ویژگیهای نحوی و واژگانی در متون نوشتاری حقوق مدنی فارسی بپردازند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که درکلیة متون حقوق مدنیِ مورد مطالعه، مجموع ساختهای غیرشخصی، میانه و مجهول 06/34 % از جملهوارههارا تشكيل ميدهد، كه بیشترین درصد (62/14%) به ساخت غیرشخصی تعلق دارد. جملات غالباً مرکب، آنهم از نوع مختلط (17/33%) و ناهمپایهاند (79/45%). بهعلاوه مجموع واژگان تخصصی،کلیشه و قدیمی حدود 14/33% کل واژگان را تشکیل میدهد که واژگان تخصصی و کلیشه با درصدهای 67/25% و 82/2% بهترتیب بیشترین و کمترین مقدار را به خود اختصاص دادهاند. همچنین، در این متون حدود 98/31 % باهمآيي واژگاني وجود دارد و متون مورد بحث عاری از حشو و در نتيجه پيچيدهاند.
کلیدواژهها: زبانشناسي حقوقي، زبان قانون، واژگان، زبانشناسی متن، متون حقوق مدنی فارسی.