چکیده:
این مقاله به بررسی ارتباطات غیرکلامی و نقش حرکات بدنی در برقراری ارتباط در فرهنگ ایرانی و زبان فارسی میپردازد. نگارنده در این مقاله به این نتیجه میرسد که حرکات بدنی نقش بسزایی در برقراری ارتباط دارند و حتّی جنبههایی از این حرکات میتوانند نقشی اساسیتر از مهارتهای کلامی در برقراری ارتباط ایفا کنند. بهطور کلی، این حرکات از سه طریق عمل میکنند: 1- جایگزین پیامهای کلامی میشوند. 2- پیامهای کلامی را تقویت میکنند. 3- در جهت خلاف و رد پیامهای کلامی عمل میکنند. در این بررسی حرکات مختلف اندامهای سر، صورت (که خود به اشارات ابروان، چشم، بینی، دهان و لب تقسیم میشود)، دست، پا و همچنین حرکت اندامهای دیگر مانند حرکت شانهها و معنی هر کدام از آنها در زبان فارسی پرداخته میشود.