عنوان:گروه اسمي در گويش تالشي(محرم رضايتي كيشه‌خاله)

چکیده

گروه اسمی به بخشی از نظام نحوی اطلاق می‌شود که از یک اسم به عنوان هسته و یک یا چند وابستة پیشین یا پسین ساخته شده باشد. بررسی گروه اسمی، به ویژه ترتيب و توالی وابسته‌ها در زنجیرة این گروه، از مشخصه‌هاي اصلي و مهم در تحليل‌هاي رده‌شناختي زبان‌ها محسوب مي‌شود.

در این مقاله، گروه اسمی گویش تالشی و جایگاه وابسته‌های آن مورد بررسی قرار گرفته است. در تالشی وابسته‌های پیشین اسم، حداکثر شش عضو، و وابسته‌های پسین پنج عضو دارند که به ترتیب، قبل یا بعد از اسم (هسته) می‌آیند و آرایش آنها نسبت به هسته تابع قواعد خاصی است. تغییر جایگاه وابسته‌ها، اغلب زنجیرة کلام را غیر‌دستوری، و گاه ساخت معنایی را دگرگون می‌کند. در مواردی نیز وابسته‌ها در توزیع تکمیلی با هم هستند.

بر اساس تحلیل این مقاله، گویش تالشی در رده‌بندی زبان‌ها، از گروه زبان‌های هسته‌پایانی محسوب می‌شود، زیرا مختصات آن را به نحو آشکاری حفظ کرده است. با این حال، برخی از ساخت‌های آن در مرحلة میانی تحول قرار دارد.
کلیدواژه‌ها: گویش‌ تالشی، گروه اسمی، وابستة پیشین، وابستة پسین